"Bogurodzica" to tytuł średniowiecznej pieśni religijnej i prawdopodobnie najstarszego utworu polskiego. Jej powstanie notuje się na początek XIII wieku, w którym to powstały dwie pierwsze zwrotki, do których z biegiem lat dodawano kolejne. Legenda głosi, że autorem pieśni był św. Wojciech.
"Bogurodzica" nazywana "pieśnią ojców" miała w ówczesnych wiekach charakter hymnu państwowego. Śpiewano ją w podniosłych i ważnych momentach narodowych, toteż poprzedzała ona wszelkie bitwy, by dodać odwagi rycerzom, a także odśpiewywano ją w czasie uroczystości koronacyjnych.
Pieśń, której pierwsza zwrotka skierowana jest do Matki Boskiej, brzmiała podniośle i poważnie. Zazwyczaj śpiewano ją w kościołach i katedrach, gdzie wnosiła atmosferę powagi i refleksji. W powyższym utworze ukazany jest wizerunek kobiety - Matki Boskiej, postaci biblijnej, która jako jedyna kobieta była godna urodzenia Syna Bożego - Jezusa Chrystusa. W tradycji chrześcijańskiej odegrała ważną rolę w zbawczej koncepcji Boga, gdyż poprzez zwiastowanie, czyli objawienie się Marii Archanioła Gabriela posiadła tajemnicę wcielenia Syna Bożego. Tym samym Maryja stała się Matką Boską, co zostało opisane w Piśmie Świętym w Ewangelii Ś. Łukasza. Jej Syn, którego zesłał Bóg miał się stać Zbawicielem i odkupić winy wszystkich ludzi. Już w pierwszej apostrofie pieśni podmiot zbiorowy wzywa ją jako Bogurodzice, dziewicę, sławioną przez Boga. Jako, że Maryja była niepokalana, bez grzechu pierworodnego, Bóg obdarzył ją łaską i wybrał na matkę swojego Syna.
Matka Boska to kobieta, która została wybrana przez Boga. Jawi się jako pośredniczka między ludźmi, a Bogiem, gdyż według wiary może wpłynąć na Jego przychylność, gdy usłyszy błagalne prośby ludu w czasie ich modlitwy.
Maryja ukazana jest w tej średniowiecznej pieśni jako postać niewątpliwie majestatyczna i nietypowa, gdyż wybrał ją sam Bóg. Jest pośredniczką między ludem, a Bogiem, co sprawia, że jest bliska podmiotowi zbiorowemu, niosącemu do niej prośby i błagania dotyczące jej wstawiennictwa w ofiarowaniu Jezusa Chrystusa całemu światu i zesłania na nich obfitych łask. To jedyna kobieta, do której ludzie potrzebujący pomocy zanoszą swe prośby i modlą się o ich spełnienie. Lud wiernych pokłada w niej głębokie nadzieje i ufa, że nie zawiedzie ich oczekiwań.
Faktem jest, że Maryja, Boża rodzicielka była kobietą, która wypełniła wolę Bożą, żyła zgodnie z przykazaniami Pana, nie popełniła grzechu i dlatego była godna dostąpienia tak wielkiego zaszczytu. Matka Boska jest ukazana w tejże pieśni jako postać bardziej boska niż ludzka, wręcz jest świętą. Przypomina to motyw deesis (gr. błaganie, prośba), w której to kompozycji Chrystus tkwi w centrum jako Sędzia świata, po Jego prawej stronie umieszczona jest Matka Boska , po lewej - św. Jan Chrzciciel jako postaci pośredników.
"Bogurodzica" nazywana "pieśnią ojców" miała w ówczesnych wiekach charakter hymnu państwowego. Śpiewano ją w podniosłych i ważnych momentach narodowych, toteż poprzedzała ona wszelkie bitwy, by dodać odwagi rycerzom, a także odśpiewywano ją w czasie uroczystości koronacyjnych.
Pieśń, której pierwsza zwrotka skierowana jest do Matki Boskiej, brzmiała podniośle i poważnie. Zazwyczaj śpiewano ją w kościołach i katedrach, gdzie wnosiła atmosferę powagi i refleksji. W powyższym utworze ukazany jest wizerunek kobiety - Matki Boskiej, postaci biblijnej, która jako jedyna kobieta była godna urodzenia Syna Bożego - Jezusa Chrystusa. W tradycji chrześcijańskiej odegrała ważną rolę w zbawczej koncepcji Boga, gdyż poprzez zwiastowanie, czyli objawienie się Marii Archanioła Gabriela posiadła tajemnicę wcielenia Syna Bożego. Tym samym Maryja stała się Matką Boską, co zostało opisane w Piśmie Świętym w Ewangelii Ś. Łukasza. Jej Syn, którego zesłał Bóg miał się stać Zbawicielem i odkupić winy wszystkich ludzi. Już w pierwszej apostrofie pieśni podmiot zbiorowy wzywa ją jako Bogurodzice, dziewicę, sławioną przez Boga. Jako, że Maryja była niepokalana, bez grzechu pierworodnego, Bóg obdarzył ją łaską i wybrał na matkę swojego Syna.
Matka Boska to kobieta, która została wybrana przez Boga. Jawi się jako pośredniczka między ludźmi, a Bogiem, gdyż według wiary może wpłynąć na Jego przychylność, gdy usłyszy błagalne prośby ludu w czasie ich modlitwy.
Maryja ukazana jest w tej średniowiecznej pieśni jako postać niewątpliwie majestatyczna i nietypowa, gdyż wybrał ją sam Bóg. Jest pośredniczką między ludem, a Bogiem, co sprawia, że jest bliska podmiotowi zbiorowemu, niosącemu do niej prośby i błagania dotyczące jej wstawiennictwa w ofiarowaniu Jezusa Chrystusa całemu światu i zesłania na nich obfitych łask. To jedyna kobieta, do której ludzie potrzebujący pomocy zanoszą swe prośby i modlą się o ich spełnienie. Lud wiernych pokłada w niej głębokie nadzieje i ufa, że nie zawiedzie ich oczekiwań.
Faktem jest, że Maryja, Boża rodzicielka była kobietą, która wypełniła wolę Bożą, żyła zgodnie z przykazaniami Pana, nie popełniła grzechu i dlatego była godna dostąpienia tak wielkiego zaszczytu. Matka Boska jest ukazana w tejże pieśni jako postać bardziej boska niż ludzka, wręcz jest świętą. Przypomina to motyw deesis (gr. błaganie, prośba), w której to kompozycji Chrystus tkwi w centrum jako Sędzia świata, po Jego prawej stronie umieszczona jest Matka Boska , po lewej - św. Jan Chrzciciel jako postaci pośredników.
Link do pieśni "Bogurodzica"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz