W XV wieku taki strój mogła nosić średniozamożna mieszczanka. W miastach kobiety uprawiały różne zawody. Mogły być handlarkami, prząśniczkami, piekarkami lub piwowarkami, worzącymi piwo.
Krystyna de Pisan (1364-1429) była jedną z niewielu kobiet utrzymujących się wtedy z pisarstwa. Protestowała przeciw dwulicowości mężczyzn, którzy wysławiali kobiety i obrażali je.
Wiele niezamężnych szlachcianek wkraczało w szeregi zakonnic klasztornych, gdzie żyły podobnie jak mnisi. Zakony stwarzały kobietom możliwość pobożnego życia, ale także zdobycia wykształcenia i zajmowania się sprawami, do których nie miały dostępu w życiu świeckim. Wiele przeorysz władało majątkami i rządziło poddanymi. Zajmowały więc ważne miejsce w hierarchii społecznej.
"Jest oczywiste - pisał kapłan francuski w 1386 r. - że mężczyzna jest o wiele szlachetniejszy od kobiety oraz ma więcej cnót". Kościół średniowieczny uznawał kobiety za gorsze od mężczyzn i sądził, iż powinny być pokorne i posłuszne swym ojcom lub mężom. Jednak prawdziwe życie kobiet w wiekach średnich było raczej odmienne. Nie wszystkie z nich siedziały cicho w domach, bowiem większość musiała pracować. Kobiety wiejskie trudziły się u boku mężów w polu oraz karmiły i odziewały rodzinę. Żony i córki rzemieślników bywały zatrudniane w warsztatach i często działały na własną rękę w handlu. Bogate damy prowadziły wielkie gospodarstwa i często zarządzały interesami mężów. Niektóre potężne, przeorysze, szlachcianki i królowe miewały wpływy na wydarzenia publiczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz